Dag 2 - Linköping to Gävle

Met een matig resultaat van Dag 1 op  zak, zijn we extra gebrand op een goed resultaat op Dag 2. Bij de vorige deelname hadden we een maximaal puntenaantal gescoord tot de laatste opdracht, dus dat we het op de eerste dag al een beetje hebben laten liggen krenkt toch een beetje ons ego. Gelukkig hebben we dat nare gevoel weg kunnen spoelen met wat pils, en beginnen we enigszins fris en fruitig aan deze nieuwe dag 😅

Dag 2 begint met het ontwijken van tactisch geplaatste controles van de pliesie. Anders zouden we zowat de hele achterkant van de auto moeten ontdoen van een - met zorg opgebouwde - laag modder van een halve centimeter dik, die zowel de achterlichten als de kentekenplaat aan het zicht onttrekt. Gelukt! Nu vol gas de route volgen.

We wisten van de jury dat Dag 2 een relatief makkelijke opdracht en een behoorlijk pittige opdracht zou bevatten. De pittige opdracht was al snel duidelijk: maak een foto/video van een teamlid dat op een sneeuwscooter zit. 2 bonuspunten als je rijdt, en niet alleen zit. Kat in het bakkie natuurlijk voor team Doffe Ellende, want de trouwe lezer weet dat we dit tijdens onze run van 2019 al eens succesvol hebben gedaan!

Ai...
Een kleine maar belangrijke aanvullende voorwaarde; het apparaat moet van John Deere fabrikaat zijn. En laat die nou al bijna 30 jaar uit productie zijn... 😬 Oftewel, een zeldzaamheid en daardoor een behoorlijke uitdaging.

De tweede challenge was om een foto te maken van een teamlid bij een - jawel - Citroën Xantia. Ook al een flink aantal jaar uit productie, en bovendien sowieso niet in grote aantallen verkocht in Zweden. Maar als drie doorgewinterde autogekken moeten we dit natuurlijk zeker weten kunnen fixen. Anders kunnen we onszelf natuurlijk niet meer in de spiegel aankijken 🙈

Kortom, dit wordt een dag vol onderzoek. Volgens goed gebruik zowel online, als door nietsvermoedende locals lastig te vallen. Binnen een uur hebben we de Google zoekalgoritmes helemaal in de war geschopt met alle mogelijke zoekopdrachten naar een uiterst saaie en totaal niet courante 5-deurs hatchback uit het vorige millennium. En er komt zoals verwacht maar bar weinig resultaat naar voren. Onze beste hoop is gevestigd op een handelaar (voor de kenners: van het caliber Jet Cars) op een louche industriegebied in Västerås. En dus ging de equipe met startnummer 3007 met gezwinde spoed die kant op.

Druk
Helaas hebben meer runners dat idee, dus het is een drukte van jewelste op het grote industrieterrein. Als vrouwen bij een opheffingsuitverkoop, scheuren de verschillende teams de diverse autobedrijven op het terrein af. We ondervragen diverse mensen en wat blijkt, het bedrijf dat de Xantia te koop aanbiedt is al een tijdje failliet en niet meer op het adres gevestigd. Oftewel, uithuilen en opnieuw proberen 😭 Omdat we toch trek hebben gekregen, scoren we even een snelle hap bij Mickey D. En dóór!

Dit schiet niet op
Na de lunch realiseren we ons dat we al een halve dag  achter de rug hebben, maar zonder resultaat. We maken goed meters en de route is prachtig, maar we hebben nog geen punt gescoord. Wat ook behoorlijk irritant is, is dat we inmiddels in een 'treintje' runners rijden, waarbij de kopman nou niet echt van het kaliber dhr. M. Verstappen is. Omdat inhalen niet kan duiken we abrupt haaks een verlaten bospad in, om de locale flora even kennis te laten maken met een over-weight en under-powered achterwielaangedreven Ms. Moneypenny. Een leuke ervaring en enkele takken in het onderstel rijker, vervolgen we onze weg.

Detour in het bos (video)

Dit schiet nog steeds niet op
We rijden door diverse dorpjes heen waarbij we wel verschillende boerderijen tegenkomen waar wel John Deere tractors staan te shinen, maar van een sneeuwscooter ontbreekt ieder spoor. Het is buiten ook zo groen als een biljarttafel, dus kleine kans dat we iemand op zo'n ding voorbij zien komen vandaag. Dan maar het internet afstruinen naar een autobedrijf (of zelfs een autosloperij), om te kijken of daar misschien een Xantia staat, want in het wild zijn ze niet te vinden.

Achtervolging!
De online en telefonische zoektocht leidt ons naar een autosloperij vlakbij de lunchlocatie. Eenmaal geparkeerd worden we overvallen door een enthousiaste Zweedse, die ons - letterlijk - heeft achtervolgd toen ze ons zag rijden. Wat blijkt, naast heel enthousiast is ze zelf ook een CarbageRun deelneemster (met een dito sleutelhanger en Volvo 240 met spijkerbanden als bewijs), dus we hebben een local die ons maar wat graag advies geeft! Helaas blijkt de autosloperij zelf een dood eind, want er is geen Xantia te bekennen. De sfeer binnen de autosloperij is gemoedelijk (we mogen rustig rondkijken) en doet het meeste denken aan de tvserie over 'Die Ludolfs', inclusief de hoofdpersonen. Zweedse local probeert ons nog verder te helpen, maar het lijkt erop dat we het toch echt verderop moeten gaan zoeken.

Weer achtervolgd!
We hebben NOG STEEDS geen punten en we gaan ons toch wat zorgen maken. Het lijkt erop dat de autosloperijen toch de beste kans bieden, want op de Zweedse Marktplaats zijn de Xantia's erg schaars. Dus zoeken en bellen, en we vinden een nog een sloperij die zegt een Xantia te hebben staan. Wanneer we bijna op de locatie zijn, komt er een busje naast ons rijden, met een bestuurder die ons druk gebaart het raampje open te maken. Nu hebben we - vooral Daan - ons weinig legale arsenaal aan toeters de laatste kilometers goed gebruikt, maar we verwachten ook weer niet dat een local ons uit de auto komt sleuren wegens wangedrag. De chauffeur, type studentikoze krullenbol maar wel op leeftijd, schreeuwt ons vragend toe: "Zijn jullie Nederlanders??" Geen gekke vraag, aangezien ons nummerbord nog steeds onder een dikke laag zand zit. Wij reageren bevestigend, en hij vraagt ons hem te volgen. We parkeren vlak achter hem, en hij komt enthousiast naar ons toe. Hij stelt zich voor als Roel, en hij vertelt ons dat hij inmiddels als Nederlander al bijna 20 jaar in Zweden woont. En dat hij vroeger een vriend heeft die vroeger de CarbageRun organiseerde. Vandaar dat hij ons wel even wilde spreken 😃 We hebben dus een tweede local die ons wil helpen, en hij gaat gelijk druk aan het bellen om voor ons een fotoshoot met een John Deere 'snöskoter' te regelen. Dat lukt niet gelijk, dus we wisselen nummers uit. Wordt vervolgd.

We rijden snel door naar de nieuwe sloperij, want we zijn nog steeds op zoek naar een Xantia voor de foto. Deze mannen zijn super enthousiast en werken graag mee! We mogen het terrein op en we lopen met de zaklantaarn van onze mobiel bij -5 de hele voorraad wrakken af te scannen. De mannen helpen graag mee, en met hun grote Volvo shovel halen ze wrakken weg (video) om een pad vrij te maken naar de Xantia! Maar helaas, de Xantia blijkt toch een Honda Accord te zijn. En.dus.nog.steeds.geen.punten. 🤬

Lichtpuntje
Omdat we de eigenaar als dank toch al een sixpack Heineken in z'n handen hebben gedrukt, wil hij ons echt uit de brand helpen. Zijn zoektocht op Blocket.se gaat beter dan die van ons, want hij vindt - vlakbij - een Xantia die te koop staat! Hij belt voor ons met de verkoper om te vragen of we er een foto van mogen maken. Dat mag, en dus knallen we nu richting Gävle, tevens de eindlocatie van de rally van vandaag. Dat komt dus mooi uit. Na wederom wat telefoontjes en veel zoekwerk op een industrieterrein, zien we haar in de verte dan toch eindelijk opdoemen. Een zilveren Citroën Xantia. Nooit gedacht dat we zo blij konden worden van zo'n lelijk hok. Maar we maken de foto alsof we een Ferrari F-40 barnfind hebben getroffen.

Dat was hem dan
Roel heeft ondanks veel moeite van zijn kant geen reëele opties om ons te helpen aan een John Deere snöskoter. De beste optie is minimaal 2 uur terugrijden, en dat past gewoon niet in ons schema. Deze punten kunnen we dus op onze buik schrijven, dus we leveren met gemengde gevoelens onze papieren in. Geen maximale score, maar wel een goed resultaat. Op de finish locatie - een locale whisky stokerij - eten we nog een hapje en proeven degenen die niet jaar huis hoeven te rijden nog wat van het vuurwater dat hier gemaakt wordt. Geen topspul, maar een mooi einde van deze dag. We zijn nu al benieuwd naar morgen!